ดาวโหลดนิยายได้ในรูปแบบอีบุ๊คที่ลิงค์นี้ค่ะ
ฝากผลงานดาวโหลดอีบุ๊ค ได้ที่เมพ Meb 3 เรื่องด้วยนะคะ
สะดวกคลิกที่ Get it now.ก็ได้ค่ะ
คำโปรย
นิศากรหมุนตัวกลับมาทางด้านหลังด้วยอารามตกใจกับเสียงที่ต้องการลืม แต่กลับจำฝังใจ จนใบหน้าของเขาที่โน้มลงมาหรือจะด้วยความตั้งใจหรือไม่ก็ตามที ความบังเอิญนั้น ทำให้ปลายจมูกเป็นสันสัมผัสโดนปลายจมูกเชิดรั้นโด่งเล็กของเธอ นิศากรรู้สึกเหมือนโดนช็อตด้วยกระแสไฟฟ้าแรงสูงจากสายเคเบิ้ลตรงปลายเส้นสายที่ลมหายใจอุ่นซ่านรินรด ผิวเนื้อปลายจมูกที่ถูกสัมผัสเมื่อครู่กำลังเสียวแปลบลามเลียวิ่งลงสู่ปลายเส้นประสาททั้งนิ้วมือ และนิ้วเท้า จนตัวชาขยับเขยื้อนผิวกายย้ายร่างไปซ่อนที่ไหนไม่ได้ รู้สึกถึงลมหายใจสะดุดขาดห้วง
ทั้งสองสบตากันในระยะเผาขน นิ่งนาน
ทั้งเขาและเธอจมลึกอยู่ในมโนภาพของคลังจินตนาการในวันวานกับความรู้สึกของอดีตที่ก่อตัวเวียนว่ายอยู่ในอวนของมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ ได้ยินเพียงเสียงลมหายใจของกันและกัน ทั้งคู่ต่างเผลอไผลสูดเอากลิ่นกายของอีกฝ่ายเข้าลึกๆ กลิ่นระเหยของกลิ่นกายที่เคยฝังจมูกสูดดมด้วยความหลงใหลในเนื้อแท้ระหว่างเพศ ทำให้อาการตื่นตัวของทั้งคู่ลุกโชนขึ้น
สุดท้ายหญิงสาวก็รู้สึกตัวต่อเมื่อมีเสียงกระแอมจากภาณุเธอคงเผยแสดงตัวตนในจิตใต้สำนึกออกไปมากมายแล้วซินะ ทั้งที่พยายามหลีกหนี แต่เขาก็ยังตามมาตอแยไม่เลิก
นิศากรจึงผลักหน้าอกของคนที่ยืนอยู่ใกล้อย่างแรงด้วยความสำนึกตัวกลัวหลงรักเขาอีก...และเธอก็ต้องตกใจกับความคิดนั้น แม้เธอจะออกแรงดันเขาสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ไวเท่ามือแกร่งของภาณุที่รวบเอวเล็กคอดเล็กกิ่วไปในเสี้ยววินาที
“ปล่อยนะ คุณจะมาทำประเจิดประเจ้อแบบนี้ไม่ได้” เธอพูดรอดไรฟันราวกระซิบเพราะเสียงสั่นสะท้าน ควบคุมน้ำเสียงอย่างดีที่สุดได้เพียงเท่านี้ พยายามแกะมือเหนียวเหมือนตีนตุ๊กแกข้างนั้นออกแต่ก็ไม่สำเร็จ
“ยังไม่ได้ทำอะไรคุณเลยนะ ผมแค่พยุงตัวของคุณไม่ให้ล้มเท่านั้น หรือว่าคุณคิดไปไกล คิดว่าผมจะทำอะไร” เขายิ้มกริ่ม
เธอก็รู้ว่าเขาโกหกหน้าตาย ผู้ชายเจ้าเล่ห์!
เป็นกำลังใจกดไลค์พูดคุยกับหน่อยได้ที่
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น